ارائه مدل پیشبینی مدول مرکب برشی(* G) و زاویه فازی ( δ) قیر تحت ا ثر فرسودگی

فرسودگی قیر یک فرآیند برگشت ناپذیر است که آثار آن به صورت افزایش سختی و کاهش شکل پذیری قیر ظاهر می شود. فرآیند فرسودگی قیر ناشی از تغییراتی است که در نوع و اندازه مولکو لهای بسیار متنوع هیدروکربنی قیر اتفاق می افتد و در دو مرحله شامل فرسودگی کوتاه مدت و فرسودگی درازمدت قابل بررسی است. در این مقاله یک رابطه رگرسیون بر اساس داده های LTPP ارائه شده است که قادر است مقادیر مدول مرکب برشی قیر (G) و زاویه فازی قیر (δ) را در طول زمان بهره برداری از راه محاسبه نماید. این رابطه بر اساس اطلاعات مربوط به ده نوع قیر متفاوت تهیه شده است. با استفاده از مدل پیشنهادی، با یک بار آزمایش DSR روی قیر اولیه و دریک  دمای مشخص، می توان نتایج این آزمایش را روی قیر فرسوده پس از مدت زمان دلخواه و در هر دمایی محاسبه نمود. این مدل نشان می دهد که بیشترین شد ت فرسودگی قیر در سه سال اول اتفاق می افتد. همچنین سخت شدگی ناشی از فرسودگی در دمای کمتر از 25 درجه سانتی گراد کاملاً مشهود است اما در دمای بیش از آن تفاوت معنی داری بین قیر اولیه و قیر فرسوده دیده نمی شود. دقت این مدل برای برآورد رفتار درازمدت قیر و استفاده در مد لهای پیش بینی خرابی روسازی قابل قبول است.